Om 9:00 stap ik binnen in Arthurs ouderlijkhuis waar Arthur zich al half heeft aangekleed. Een klein beetje zenuwachtig vraagt hij of ik zijn “touch of pink” wil fotograferen. Natuurlijk wil ik dat doen. Als ik heb vertel dat ik eigenlijk elke bruidegom in zijn boxershoort zie en de bruid (bijna) naakt, zakken zijn zenuwen en kunnen we een leuke foto maken als hij zijn broek aantrekt. Hierna fotografeer ik nog enkele details tijdens het aankleden en spring snel in de auto richting Muriels ouderlijkhuis om daar de foto’s te maken van haar voorbereidingen.
Enige weken voor de grote dag stuurde vriendin Kim, Muriel een sms met “dat roze staat je geweldig“. Arthurheeft dit smsje per ongeluk gelezen en is ervan overtuigd dat ze een roze jurk zal dragen. Wanneer Muriel de trap af komt is het eerste wat je ziet haar onwijs gave roze schoenen. Arthur ziet echter alleen de witte sleep en vraagt zich af waar het roze blijft. Als Muriel eenmaal van de trap is ontstaat er een mooi en emotioneel moment. Een groot gedeelte van de familie uit Nederland en Kamarun is aanwezig bij deze eerste blik. Na de eerste knuffels rijden we naar Hoofddorp om bij de Toolenburgseplas foto’s te maken. Hierna rijden we terug naar het ouderlijkhuis van Muriel waar we een broodje eten, groepsfoto’s maken en even genieten. Hierna rijden we naar Huys te Warmont om op het landgoed nog meer foto’s te maken. Na de fotoreportage rijden we door richting Oestgeest waar alle gasten op de trap staan te wachten. Prachtige om het gekleurde gezelschap te zien staan op de trap van kasteel Oud Poelgeest.
De ceremonie is prachtig en zeer emotioneel, ik geloof dat ik iedereen wel een of meerdere tranen heb zien wegpinken ( ja ik ook). De ceremonie is vooral erg persoonlijk. Muriel en Arthur vertellen elkaar hoeveel ze voor elkaar betekenen, en hoeveel ze van elkaar houden. De woorden die ze gebruiken zijn mooi en bijzonder. De ambtenaar heeft zelf ook een erg mooie speech en gebruikt veel dezelfde woorden en heeft zelfs een gedichtje wat naadloos aansluit bij de woorden van Muriel:
Paul van Vliet – “Jij bent het beste wat mij is overkomen”
Jij bent het beste wat mij is overkomen
Jij hebt het mooiste uit mij omhooggetild
Door jou heb ik toch nog kunnen reiken aan mijn dromen
Aan wat ik ooit had willen zijn
Aan wat ik altijd heb gewild
Door jou kreeg ik de vrijheid om te kunnen kiezen
Door jou heb ik het hoogste en het diepste opgezocht
Door jou heb ik gewonnen, juist door dingen te verliezen
Door jou heb ik alles ‘op de groei’ gekocht
En als ik ooit, verslagen of doodgelopen
Zal neigen naar berusting en naar: “Goed, dat was het dan”
Zal ik door jou, ondanks alles, op morgen blijven hopen
En verder zoeken, nieuw verzinnen
Weer proberen en beginnen
Aan een volgend hoofdstuk en een beter plan
Jij bent het beste wat mij is overkomen
Omdat jij in mij geloofde en zei dat ik het kon
En omdat jij zei dat ik het beste was wat jou is overkomen
Heb jij mijn grens verlegd
Voorbij mijn horizon…
Na de ceremonie liepen we met zijn alle naar een gebouw een stukje verder waar de taart klaarstond en waar we met zijn alle proosten.
